Problemy z tarczycą najczęściej mają kobiety i to niezależnie od tego, ile mają lat. Zaburzenia w pracy tego bardzo małego gruczołu wpływają na funkcjonowanie całego organizmu.
Nadczynność tarczycy
Pierwsze objawy można bardzo łatwo przeoczyć. Zmęczenie jest bowiem jednym z pierwszych objawów nadczynności tarczycy. Dopiero po pewnym czasie pojawiają się dodatkowe objawy:
– spadek wagi mimo świetnego apetytu;
– kołatanie serca;
– nadwrażliwość na ciepło;
– nadmierna potliwość;
– drżenie rąk;
– biegunki.
Leczenie zależy od przyczyn nadczynności gruczołu. Powodem nadczynności tarczycy może być choroba Gravesa- Basedowa, choroba Hashimoto czy obecność guzków nadczynnych. Najczęściej terapię zaczyna się od przyjmowania leków przeciwtarczycowych czyli tyreostatyków, które hamują wydzielanie hormonów tarczycy. Czasem stosowane jest leczenie jodem aktywnym, czasem konieczne jest wycięcie guzków.
Niedoczynność tarczycy
Choroba rozwija się bardzo dyskretnie. Pierwszy objaw to ciągłe uczucie zimna. Z czasem pojawią się także inne objawy;
– zmniejszenie apetytu. Nie pociąga ono jednak utraty wagi, przeciwnie, zaczynamy tyć;
– sucha, łuszcząca się skóra;
– łamliwe, matowe i rzadkie włosy;
– osłabienie pamięci, czasem nastroje depresyjne.
Leczenie niedoczynności tarczycy wymaga wyrównania poziomu hormonów
W przypadku kobiet w starszym wieku dawkę leku dobiera się wyjątkowo ostrożnie. Zwiększa się ją stopniowo, aby ograniczyć wystąpienie powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego. Dobową dawkę hormonu ustala się indywidualnie. Lek przyjmuje się na czczo, 30 minut przed śniadaniem. Osoby cierpiące na niedoczynność tarczycy borykają się z tyciem. Ich menu powinna zawierać ograniczoną ilość tłuszczy. Zaleca się jedzenie ryb morskich, picie wody mineralnej z jodem oraz spożywanie potraw bogatych w białko. Warto ograniczyć również wyroby cukiernicze, słodycze, słodzone napoje i fast foody.
Wszelkie zaburzenia w pracy tarczycy (niedoczynność lub nadczynność gruczołu) odbijają się i to bardzo szybko na zdrowiu.
